Historia - Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 2 w Przemyślu dla Niesłyszących i Niedosłyszących

Idź do spisu treści

Menu główne:

Historia

Historia Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego nr 2
im. dra Janusza Korczaka w Przemyślu


Takie były początki…

Historia SOSW Nr 2 im. dra Janusza Korczaka sięga wczesnych lat  powojennych. W styczniu 1950 roku władze  szkolne przekazały budynek Domu Opieki pod wezwaniem. św. Józefa przy ul. Czarnieckiego 59 na szkołę i Zakład dla Dzieci Głuchych. Otwarcie Państwowego Zakładu dla Dzieci Głuchych w Przemyślu nastąpiło 5 lutego 1951 roku.
W częściowo wyremontowanym budynku oddano 8 pomieszczeń. Naukę w pierwszym roku szkolnym rozpoczęło (47) czterdziestu siedmiu uczniów w klasach 1 i 2 szkoły podstawowej. Pierwszą kadrę kierowniczą stanowili: dyrektor Zakładu - Tadeusz Jurewicz, kierownik Szkoły Podstawowej - Józef Lesner i kierownik Internatu Helena Ciećkiewicz, natomiast kadra  pedagogiczna Zakładu składała się  z 4 nauczycieli i 4 wychowawców. Trafiające do placówki dzieci głuche pochodziły przeważnie z terenu ówczesnego woj. rzeszowskiego oraz z sąsiednich. Szkoła wyposażona była jedynie w podstawowy sprzęt, brakowało pomocy naukowych, które w większość wykonywali sami nauczyciele.
    Równocześnie  z otwarciem Szkoły Podstawowej zaczął funkcjonować Internat. Po wyremontowaniu nowych pomieszczeń poprawiły się nieco trudne warunki lokalowe. Internat posiadał miedzy innymi trzynaście sypialni, klasy lekcyjne, jadalnie, gabinet lekarsko-dentystyczny, dwie izolatki, kuchnię. Obok Internatu istniało rozwijające się z każdym rokiem gospodarstwo ogrodnicze i budynki gospodarcze.
     Trzecią placówką Zakładu była Szkoła Zawodowa. Pierwszą klasę otwarto w roku szkolnym 1955/56. Naukę rozpoczęło w niej 16 uczniów, uczących   się w zawodach: ślusarstwo (chłopcy) i krawiectwo lekkie (dziewczęta).
O ile w  pierwszych latach istnienia Zakładu dyrektor Tadeusz Jurewicz prowadził remonty i przeróbki starych budynków, jego następca Rudolf Szydło, zrealizował plan rozwoju – wybudowano salę gimnastyczną, nowy budynek szkoły zawodowej z warsztatami oraz nowy internat.





Rozwój Ośrodka

Lata 60 -te
17 czerwca 1961roku Państwowy Zakład Dzieci Głuchych w Przemyślu obchodził uroczyście pierwsze 10 – lecie istnienia. Ważnym wydarzeniem dla dalszego funkcjonowania Zakładu było oddanie do użytku nowych obiektów: 6 września1961r. nowej Szkoły Zawodowej wraz z warsztatami oraz salą gimnastyczną, a rok później 22 września 1962r. budynku Internatu, w którym obecnie znajduje się Szkoła Podstawowa i Gimnazjum.
Życie codzienne uczniów wypełniała praca, nauka i zabawa. Dzięki posiadaniu własnego autobusu organizowano również wycieczki krajoznawcze w różne regiony Polski. Ożywiła się działalność drużyn harcerskich prowadzonych przez Czesławę Jędrzejowską i Aleksandra Błońskiego.
Wychowankowie pod kierunkiem Zbigniewa Daty odnosili duże sukcesy w sporcie. Brali udział w licznych imprezach w kraju i za granicą m.in.: w Ogólnopolskich Mistrzostwach Szkół Młodzieży Głuchej w lekkiej atletyce we Wrocławiu, w biegach przełajowych o puchar prezydenta Włoch w Pawi, w biegach przełajowych o mistrzostwo świata we Francji, zajmując I miejsce.  Na  XI Igrzyskach Olimpijskich Niesłyszących w Belgradzie zdobyli aż 5 złotych medali. Sport był prawdziwą pasją zarówno chłopców jak i dziewcząt.

Lata 70 -te
W czerwcu 1971 r. Ośrodek obchodził jubileusz 20-lecia istnienia, w czasie którego  wręczono szczepowi harcerskiemu sztandar ufundowany przez rodziców i grono pedagogiczne. W 1973 roku odszedł z Ośrodka długoletni i bardzo zasłużony dla jego rozwoju, dyrektor Rudolf Szydło. Jego następcą został Jan Wołczyk.
W placówce prowadzona była  szeroka działalność dydaktyczna, opiekuńcza i wychowawcza. Na wysokim poziomie stała praca internatu wykonywana z wielkim osobistym zaangażowaniem przez kierowniczkę Walerię Malawską. Organizowane były uroczystości: Dnia Głuchego, wieczór andrzejkowy, zabawy noworoczne, konkursy sportowe, wiedzy politycznej,  czystości, sprawnie pracował samorząd dziewcząt i chłopców.
W Szkole Podstawowej pod kierunkiem prof. Ireny Stawowy – Wojnarowskiej prowadzono eksperyment pedagogiczny, którego wyniki wykorzystane zostały w pracy wielu  placówek dla dzieci głuchych w całej Polsce.
W roku 1975 Ośrodek otrzymał ministerialną nagrodę imienia Komisji Edukacji Narodowej przyznaną za wybitne osiągnięcia w dziedzinie oświaty i wychowania.

Lata 80-te
Najważniejszym wydarzeniem 1981 roku były uroczystości 30 – lecia Ośrodka i nadanie mu imienia doktora Janusza Korczaka (30 maja 1981 r.). Autorem okolicznościowej  tablicy pamiątkowej i wizerunku patrona był wychowawca internatu pan Ryszard Torba.
Naukę w roku szkolnym 1981/82 rozpoczęło 216 uczniów i 96 pedagogów. Nauka szkolna po raz pierwszy trwała 5 dni w tygodniu. Za zgodą wojewody przemyskiego otwarty został w Ośrodku punkt katechetyczny. Jednakże stan finansowy Ośrodka pogarszał się drastycznie podobnie jak sytuacja polityczno - ekonomiczna całego kraju. Posiadane środki wystarczały zaledwie  na zaspokojenie najbardziej podstawowych potrzeb. W związku z wprowadzeniem stanu wojennego 13 grudnia 1981 r.  zajęcia szkolne zostały zawieszone do 3.01.1982 r.
  Po wznowieniu nauki życie szkolne toczyło się dalej. Organizowano konkursy, akademie i wycieczki. 14 października  1982 r. przed tablicą pamiątkową odbyła się uroczystość nadania Ośrodkowi sztandaru. 6 czerwca 1983 r.  na boisku szkolnym odbył się seans bioenergoterapeutyczny z udziałem znanego bioenergoterapeuty Stanisława Nardellego. W roku 1984 naszych uczniów spotkał kolejny zaszczyt – spotkanie   z zaprzyjaźnioną załogą statku m/s „Przemyśl”.
W styczniu 1986 r. na emeryturę odszedł zasłużony dla Ośrodka dyrektor mgr  Jan Wołczyk. Jego następcą został w kwietniu 1986 r.  mgr Zbigniew Godos, któremu przyszło kierować Ośrodkiem  w coraz gorszej sytuacji polityczno – gospodarczej kraju. Mimo tych trudności kontynuowano potrzebne remonty i zaopatrzenie w sprzęt.
Cenną pomocą okazało się nawiązanie współpracy z panią Marią Teresą Wolfs – Monfils z Belgii. Dzięki jej ogromnym staraniom i finansowemu wsparciu organizacji „Solidarite Belgo-Polonaise” wychowankowie naszego Ośrodka kilkakrotnie wyjeżdżali do Belgii na specjalistyczne badania słuchu i leczenie. Uczeń klasy III szkoły podstawowej Jarosław Duwer zostałpoddany operacji  i odzyskał słuch. Wiele  dzieci wyposażono w aparaty słuchowe pomocne w rewalidacji.


Lata 90-te
Rok 1991 to jubileusz 40-lecia Ośrodka. Uroczystą mszę polową odprawił biskup Bolesław Taborski. Podczas  uroczystości  odbyło się m. in. poświęcenie sztandarów Ośrodka i ZHP a później okolicznościowa akademia.
W marcu 1992 odbył się konkurs na stanowisko dyrektora Ośrodka, który wygrała mgr Marcela Tukałło.
W roku szkolnym 1993/94 staraniem dyrektora Ośrodka otwarto Liceum Zawodowe o kierunkach krawiec konfekcyjno-usługowy oraz elektromechanik sprzętu gospodarstwa domowego.
Rok 1994 rozpoczął się kolejną zmianą nazwy placówki na: Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 2 im. dra Janusza Korczaka. Funkcjonowały wówczas: Szkoła Podstawowa,  Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Liceum Zawodowe. W tym też czasie rozpoczął swoją działalność teatrzyk „Pinokio”, który do dnia dzisiejszego uświetnia uroczystości w Ośrodku oraz rozsławia jego imię podczas wielu imprez kulturalnych w całej Polsce. Powstała gazetka uczniowska „Podpatrzone, Podsłuchane”.
Zmienił się stosunek pedagogów do języka migowego; nauczyciele i wychowawcy uczestniczyli w kursach polskiego języka miganego.
Rok szkolny 1995 rozpoczęło 189 uczniów i 110 osobowa kadra. W kwietniu 1996 r. do rejestru Stowarzyszeń Kultury Fizycznej został wpisany Uczniowski Klub Sportowy „Niedźwiadek”, który święci swoje sukcesy do chwili obecnej.
W  1996 roku odbyły się obchody związane z 45- leciem Ośrodka. Hasłem przewodnim uroczystości była myśl patrona Janusza Korczaka: ,,BEZ POGODNEGO, SZCZĘŚLIWEGO DZIECIŃSTWA CAŁE ŻYCIE  POTEM JEST KALEKIE’’.
Jeszcze raz zaowocowała przyjaźń z Panią Teresą Wolfs - dzięki jej staraniom Ośrodek otrzymał samochód dostawczo-wycieczkowy Ford-Transit.
W roku 1998 po raz pierwszy w Ośrodku odbyła się studniówka, a  6 maja po 5 latach nauki 13 uczniów Liceum Zawodowego przystąpiło  do egzaminu maturalnego.
W roku szk. 1998/99 powołana została nowa szkoła : Technikum Zawodowe o kierunku – technik technologii odzieży.  Odnowiono budynek Szkoły Podstawowej, którego nowym dyrektorem został mgr Jan Bembenek.
W listopadzie 1998 r. z inicjatywy pedagogów powstało Stowarzyszenie Wspierania Niesłyszących, którego celem jest niesienie pomocy osobom z wadami słuchu w przystosowaniu się do życia we współczesnym świecie. Jego przewodniczącym został mgr Zbigniew Berestecki.
     Rok szkolny 1999/2000 to rok wprowadzania reformy szkolnictwa. Od tego czasu w Ośrodku funkcjonuje  6 – letnia szkoła podstawowa i 3 – letnie gimnazjum.

Po roku 2000 ...
Doniosłym wydarzeniem ostatnich lat były obchody jubileuszu 50 i 55– lecia Ośrodka. Główne uroczystości odbywały  się w kościele o.o. Franciszkanów oraz na Zamku Kazimierzowskim. Z tej okazji nasi wychowankowie zaprezentowali bardzo atrakcyjne inscenizacje taneczne i sportowe.
Dzięki zaangażowaniu nauczycieli i wychowanków w Ośrodku zorganizowano Ogólnopolski Konkurs Historyczny dla Niesłyszących i Słabosłyszących oraz  zawody sportowe: „Memoriał Zbigniewa Daty”- biegi przełajowe nad Sanem. Tradycyjnie sukcesy odnosił teatrzyk ,,Pinokio’’ oraz Uczniowski Klub Sportowy ,,Niedźwiadek’’.
16 czerwca 2003 r. odbyło się  wręczenie wychowankom Ośrodka pierwszych stypendiów im. Jane Jazowick – Kusiński. Uroczystość zaszczycił swoją obecnością prezydent Przemyśla pan Robert Choma. Stypendia wręczał Stanisław Kusiński - mąż pani Jane Jazowick.
Tradycją Ośrodka stały się  uroczystości związane ze świętami Bożego Narodzenia: jasełka i wspólna wigilia dla uczniów oraz wszystkich pracowników Ośrodka.
      W  2004 roku utworzony został Szkolny Ośrodek Kariery. Jego celem jest przygotowanie młodzieży niepełnosprawnej do podejmowania trafnych decyzji związanych z planowaniem przyszłej kariery i rozwoju zawodowego oraz do radzenia sobie w zmieniającej się rzeczywistości. Z usług SZOK-u korzystają również uczniowie niepełnosprawni z innych Ośrodków w Przemyślu.
  W ramach zajęć popołudniowych wychowankowie mogli rozwijać swoje zainteresowania w działających na terenie Ośrodka kółkach:
teatralnym
    We wrześniu 2007 r. po przejściu na emeryturę długoletniego dyrektora Ośrodka mgr Marceli Tukałło nowym dyrektorem został mgr Zbigniew Berestecki, wicedyrektorem do spraw opiekuńczo -wychowawczych została mgr Elżbieta Stadnik a wicedyrektorem ds. dydaktycznych – mgr Jan Bembenek.
Aktualnie w Ośrodku funkcjonują:

  • 6 letnia Szkoła Podstawowa

  • 3 letnie Gimnazjum

  • 3 letnie Liceum Profilowane o profilu zarządzanie informacją

  • 3 letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa kształcąca w zawodzie ślusarz

  • 3 letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa- kucharz

  • 2 letnie Liceum Uzupełniające Ogólnokształcące

  • 2 letnie szkoły policealne o profilu: technik informatyk i  technolog żywienia.



     Dzięki staraniom dyrektora Zbigniewa Beresteckiego, w Ośrodku  przeprowadzono szereg remontów m. in.: sali gimnastycznej, sypialni, umywalni i sanitariatów oraz dachu w Internacie, wymianę okien i drzwi wejściowych w szkole zawodowej, odmalowano sale lekcyjne, przeprowadzono budowę placu zabaw, odnowę miasteczka ruchu drogowego, położono asfalt na ciągach komunikacyjnych na terenie Ośrodka. Planowane jest dokończenie wymiany okien w szkole zawodowej i całym Internacie oraz wykonanie elewacji tego budynku.  



W Ośrodku organizuje się wiele konkursów przedmiotowych, zabaw, rozgrywek sportowych i wycieczek oraz imprez, które stały się już tradycją np.: Dzień Głuchego, Dzień Dziecka, Walentynki,  zabawy karnawałowe, jasełka, rekolekcje, kolacje wigilijne i śniadania wielkanocne,  akcje na rzecz ochrony środowiska, sprzątanie świata itp. 21 marca 2011 roku Nasz Ośrodek zwyciężył w  rywalizacji pod hasłem: ,,ZAMIEŃMY MAKULATURĘ, SZKŁO, PLASTIKI  I ELEKTROŚMIECI NA WITAMINKI DLA  MŁODZIEŻY I DZIECI” zajmując I miejsce i Nagrodę Prezydenta Miasta Przemyśla w kwocie 2500 zł.
Występy Teatrzyku ,,Pinokio’’ cieszą się ogromnym uznaniem widzów nie tylko w Ośrodku, ale także na integracyjnych konkursach ogólnopolskich.
Klub sportowy ,,Niedźwiadek’’ działa w Ośrodku już 15 lat. Uczniowie mogą rozwijać swoje umiejętności sportowe m. in. w siatkówce, koszykówce, piłce nożnej, tenisie stołowym, pchnięciu kulą, lekkiej atletyce. Nasi sportowcy odnoszą sukcesy w ogólnopolskich zawodach  zdobywając medale, puchary i dyplomy.
Od 2009 roku w Ośrodku istnieje Fundusz ,,Surdopedagodzy swoim uczniom’’. Jest on formą pomocy materialnej uczniom wszystkich szkół Ośrodka będących w trudnej sytuacji życiowej, a jednocześnie wywiązujących się z obowiązków szkolnych oraz zaangażowanych w działalność społeczną na rzecz Ośrodka. Fundatorem pomocy są pedagodzy zatrudnieni w Ośrodku, deklarujący miesięczną składkę celową. Fundusze są rozdysponowywane w zależności od zgromadzonych środków i potrzeb, w formie pomocy finansowej jednorazowej lub systematycznej. Pomoc przyznaje Kapituła w trzyosobowym składzie ustalanym na początku każdego roku szkolnego przez Radę Pedagogiczną Ośrodka.
W ramach programu ,,Comenius - ''Uczenie się przez cale życie" Narodowa Agencja przyznała Ośrodkowi 24 tysiące euro na realizację projektu o nazwie MARKUS, który opracowano wspólnie z nauczycielami szkół z Portugalii i Hiszpanii.  W dniach od 18 do 22 listopada 2009 roku odbyło  się spotkanie organizacyjne dla nauczycieli szkół partnerskich w Fatimie w Portugalii. Głównym celem projektu była wymiana kulturowa pomiędzy wymienionymi państwami. Podczas realizacji projektu odbyły  się cztery wyjazdy nauczycieli i dzieci z naszej szkoły do szkół partnerskich w Portugalii (2x) i Hiszpanii. Łącznie kilkudziesięciu wychowanków wraz z opiekunami odwiedziło te kraje. Nasz Ośrodek w ramach rewizyty dwukrotnie gościł nauczycieli i uczniów szkół hiszpańskich i portugalskich. Realizacja projektu MARKUS trwała  dwa lata od 1.08.2009 do 31.07.2011.
W naszym Ośrodku przeprowadzane są różne egzaminy: matura, egzamin gimnazjalny, a także egzamin potwierdzający kwalifikacje zawodowe w Szkole Zawodowej.
Zakończenia roku szkolnego mają uroczystą oprawę: wprowadzenie sztandaru Ośrodka, odegranie hymnu państwowego z udziałem grupy uczniów migających, przemówienie dyrektora Ośrodka, inscenizacje najmłodszych i oczywiście wręczanie nagród dla uczniów za najlepsze wyniki w nauce, osiągnięcia sportowe i udział w pracach samorządów. Zakończenia roku organizowane są  też dla klas programowo najstarszych kończących pewien etap nauczania jak np. dla uczniów z klasy III Gimnazjum i III ZSZ.
Niezwykłym wydarzeniem był zjazd absolwentów naszego Ośrodka w dniu 25 maja 2012 r. Około 250 osób niesłyszących przybyłych z różnych zakątków kraju a także z zagranicy mile zaskoczyło organizatorów. Uroczysta msza św. w kościele oo. Franciszkanów, wspaniałe występy artystyczne obecnych wychowanków, ciepła atmosfera  spotkania podczas wspólnego obiadu z dawnymi nauczycielami i wychowawcami pozwoliły przenieść się w dawny szkolny czas.  Niezwykle wzruszający był „powrót do przeszłości” podczas oglądania starych kronik Ośrodka. We wspomnieniach kilku pokoleń absolwentów przebijał się ogromny ładunek uczucia, wdzięczności i szacunku wobec ludzi, którzy przekazywali im wiedzę i wychowywali najlepiej jak umieli. Wielu z nich już odeszło ale w pamięci wychowanków pozostali jako symbol ich młodych, pełnych nadziei, beztroskich lat.  



Opracowano na podstawie prezentacji przygotowanej przez mgr Romana Rybę
na Jubileusz 60-lecia Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 2

 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego